Eerst willen wij u proberen uit te leggen wat carnaval is. Dit vooral voor de mensen van buiten Wjeeldrecht, waarvan er veel in onze plaats wonen. Er zijn verschillende benaderingen bekend, het carnaval vieren is ook erg plaatsgebonden. Welke versie het meest op onze manier van carnaval vieren aansluit is deze:

Vroeger

Tot zover je je maar kunt bedenken, hadden de mensen al feesten. Er werd het hele jaar hard gewerkt en die feesten waren iets waar ze lange tijd naar uitkeken. Ook de Grieken en Romeinen hielden van verkleden, dansen, drinken en optochten.

Bij de germanen vinden we al het woord “carne vale”, waarbij de drijfveer was; het opmaken van de wintervoorraden. Deze motivatie werd door de kerk gezien als heidense feesten, welke toch moeilijk te bestrijden waren. Zwartkijkers duidden op tekenen van verval en vreesden ontaarding van het volkse karakter van het feest. Ook de overheid probeerde het feest te verbieden maar slaagde er niet in de “heydense dirtelheyt” te verbannen. Steeds opnieuw kwamen groepen mensen bij elkaar om de carne vale uitbundig te vieren. Een realistische oplossing was de carne vale een formeel plaatsje te geven binnen de kerkelijke kalender, zonder inhoudelijk te worden aangetast. Zo werd het carne vale het afscheid van het vlees

Het begin van het vasten.

Vroeger werd dit feest in heel Nederland gevierd, zo plus minus tot de 18e eeuw. Daarna is onder invloed van de protestante kerken het feest verdreven uit het noordelijke gedeelte van het land, maar de sotternij was en bleef het kernpunt van de oude Brabantse feestcultuur.

In vroegere jaren gingen mensen in deze streek koeren. Men verkleedde zich (jong en oud) om zich vervolgens huis aan huis te laten bekijken. Er moest geraden worden wie er achter het masker verborgen zat. Als beloning kreeg men een stukje vlees of een oliebol. Later gingen de kinderen nog rond roepend; “koere, koere”. Zij werden beloond met versnaperingen of centen. In de omliggende dorpen ging men rond met de rommelpot. De kinderen hadden een blik of een potje, waarvan de open bovenkant overspannen was met een varkensblaas. In het blikje zat iets wat rommelde. Het geheel werd aan een stok gebonden en zo trok men rond om huis aan huis liedjes te zingen. Carnaval zet even de wereld op z’n kop.

De prins

Er wordt iemand tot prins uitgeroepen. Deze krijgt symbolisch de sleutel van het gemeentehuis en wordt de macht overgedragen. Degenen die in het dagelijks leven die macht hadden, hebben dit volksvermaak altijd met groot wantrouwen bekeken. Want…wanneer mensen maskers dragen, vervallen alle geboden en verboden. Dat is ook de kern van het carnaval. Zoals gezegd heeft iedere plaats veelal eigen carnavaleske gebruiken.

In Wjeeldrecht is een legende het uitgangspunt

Vroeger lag er bij Woensdrecht een groot moerasgebied dat “de Wjeel” genoemd werd. Op een dag reed er een koets met 4 paarden vanuit Antwerpen richting Rotterdam. Bij de afspanning (dit was een rust- en voederplaats voor paarden) van Woensdrechtzijn de paarden en de koets in de Wjeel terecht gekomen en verdronken. Er is nooit meer iets van teruggevonden, tot op zekere dag een snoek kwam opduiken met het gareel van een de paarden achter zijn kop. Zo werd het aan de kinderen verteld.

Onze grootste boer gaat deze snoek ieder jaar weer uit de Wjeel vissen en neemt een flesje Wjeelwater mee voor alle leden van de ploeg om het verblijf van de snoek in Wjeeldrecht aangenamer te maken.

De dorpen Hoogerheide en Woensdrecht zijn dus vernoemd naar een moerasgebied en worden “Wjeeldrecht” genoemd. De grenzen lopen van schaliehoef tot Calfven en ut slikgat tot Akkerven. De inwoners van Wjeeldrecht zijn de snoeken die al naar gelang je het opvat, in het gareel lopen of er juist uitspringen. Nu zijn de mensen van Wjeeldrecht er altijd graag “bij” geweest, want: “Agge mar leut et”,dan leefde! In 1961 is bij enkele mensen uit verschillende verenigingen, die elkaar vaak tegenkwamen, het plan geboren een carnavalsvereniging op te richten. Die mensen waren: C. Cleiren, A. Schuurbiers, H. de Vos en J. Neelen.

Het verhaal achter de Rode Snoekenzakdoek.

Op onze prachtige startpagina staat de afbeelding van een prachtige rode Boerenzakdoek met de afbeelding van het logo van KS de Snoeken.

Achter deze rode zakdoek zit een heel mooi verhaal, wat bij veel Carnavalsvierders  intussen bekend is, maar ook bij velen nog niet. Het verhaal is meer dan de moeite waard om te vermelden, temeer omdat er een ontzettend goed doel aan verbonden is. Ik zal geen namen noemen in het verhaal, maar degenen die de achtergrond van het verhaal kennen, weten over welke geweldige persoon dit verhaal gaat! Het benadrukt tevens de mooie sociale kant van de Carnaval , zoals wij die in Wjeeldrecht vieren! Dort finden Sie auch den dreamz casino einzahlungscode und können ihn nutzen, um Ihr Glück zu versuchen!

Zoals ook bij velen bekend, doen wij ieder jaar een bezoek brengen aan de zieke mensen in ons prachtige Wjeeldrecht, tevens bezoeken wij de verzorgingstehuizen, waar Wjeeldrechtenaren een verzorgde oude dag gelaten ondergaan. Voor wat betreft het verhaal van die mooie rode zakdoek, gaat het om een ziektebezoek in Wjeeldrecht.

Jaren geleden, waarin mijn Prinsenbestaan nog heel pril was, mocht ik samen met het gevolg van de Top 4, Ofsjauffeur en fotograaf, een fruitmand gaan afleveren, bij een geweldige dappere vrouw, die bij ons allen een geweldig gevoel van respect en liefde heeft achtergelaten. Door haar zorgzame echtgenoot werden we binnen gelaten en we werden bijzonder hartelijk ontvangen, door zijn lieve vrouw, die echter doodziek was en vol pijn zat. Toch omarmde ze mij (ondanks de pijn die ze had van die verschrikkelijke ziekte) en liet blijken dat ze ontzettend blij was met ons bezoek. Zolang haar fragiele gezondheid het toeliet, bleven we praten over alles wat ze zo waardeerde en leuk vond.

Het gesprek ging langzaam naar de Rode zakdoek toe, de Rode Lijn van het verhaal. Ze wilde voor het goede doel, via de Snoeken geborduurde Rode Zakdoeken, gaan verkopen. Echter de productie van deze zakdoeken staakte met het verminderen van haar gezondheid, vanwege de ziekte, die de energie uit haar broze lichaam liet wegvloeien. De vraag aan mij was simpel, doch o zo doeltreffend! Of KS de Snoeken genegen was om deze zakdoek voor het kankerfonds te gaan verkopen. Het antwoord op deze vraag was natuurlijk heel makkelijk en snel te geven. Uit al onze monden klonk een volmondig JA! Ons antwoord toverde een sprookjesachtige glimlach over haar sterk vermagerde gezicht en in haar ogen verscheen een gelukkige glans. Ik kreeg van haar een van de eerste exemplaren en beloofde haar dat ik deze Zakdoek, zolang ik het Prinsenpak zou dragen met de punt naar voor zou dragen, de punt die verwees naar mijn hart, waar ze voor altijd een plaatsje in had veroverd. Elke Carnaval draag ik met trots die Geweldige Rode Zakdoek, met de punt naar mijn hart. Helaas is deze geweldige dappere, lieve vrouw, niet meer in ons midden, maar voor altijd zal ze blijven voortbestaan in onze harten en de Rode Zakdoek met dat mooie geborduurde Snoekje is daar een dankbare herinnering aan.

En ja………we verkopen deze zakdoek en de opbrengst gaat naar de Boezemvrienden, die zo ontzettend veel voor het kankerfonds doen!

Prins Fon 1